Yüz Havlusu
Sunay Akın
Çarmıha gerildiği yaşta İsa'nın
avuçlarımdan tutan
iki çocukla çiviliyim yaşama
aşk bardağını çalkaladığın su olmak
kırılacak eşya taşıyan
bir kamyon gibi gidiyor Ağrıma
Kendi kendime konuştuğum sanılıyor
hep yanımdadır oysa
giderken bıraktığın yüz havlun
bozdun saklambaç oyununu ama
bana gizlendiğim yerden
çık demeyi unuttun.
Her gece yatmadan okuduğum
bir kitap olmanı isterdim.
kırardım ışıkları söndürmeden
yarım kalan sayfanın ucunu
ki sen buna tenim kırışıyor
yaşlanıyorum derdin.
Yokluğundan geri kalan çölde
attığım her adımda
gözlerimden dökülür
hörgücümde taşıdığım sular
sevgilinin gölgesinden uzak
çölde ağlayan deve ölür.
Hava kararırken usulca
bir zenci olup
kalıyorum salacak kıyısında
ve Kız Kulesi
Ku Klux Klan
gibi duruyor karşımda.
Kaynak: 62 Tavşanı
Sunay Akın
|
Puan: 3.8333333333333 / 6 Oy
Arkadaşına Gönder 
Yazdır 
Hata Bildir
Bu şiire link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz
Bu şiire bir forumdan link vermek isterseniz aşağıdaki linki kullanabilirsiniz