Tesbih

Ümit Yaşar Oğuzcan

Sen giderken gözlerim dopdoluydu  
Ve yağan yağmurla caddeler ıslak  
Yokluğundan bir rüzgar esti hazin  
Teselliler döküldü yaprak yaprak  

Gökyüzünde bir bir söndü yıldızlar  
Bir karanlık geldi gittiğin yerden  
Ümitlerim vardı tesbih misali  
Sen giderken dağılıverdiler birden.