Kendine Yardım

Öncel İpekçi

Ikınıp duruyor 
Elinde 
        beli 

_Kolay gele ! 
                      dedim ... 

Dizine geldi 

_ Hayırdır, 
              ne ekeceksin ! 
Doğruldu ... 
              terini sildi 
Gözleri gökyüzünü gösterdi 
                                   tevekkülle 
Tanrı bilir !   gibi 

_ Bi soluk alsan ! 
Oynattı başını 
                 _ Alıyorum ! 
                                    gibi 
  

_ Hava ne güzel ! dedim 

Dudak büktü 
         Ne değişir ki 
                            gibi 

_ Bak !  dedim 
        gelenler var ! 
Omuz silkti 
            kaş döktü 
                    normal 
                             gibi 

_ Belki yardım ederler ! 
                                  dedim 
Geriye attı başını 
Bekleme, 
               hiç olmadı 
                              gibi 

_ Neyse !  dedim 
       bari ben onlara yardım edeyim ! 
  
  

Önce kararsız yana 
Sonra öne arkaya 
Salladı başını 
             gülümseyerek 
                                 git ! 
                                     gibi 

Tepeye kadar yürüdüm 
                             yoruldum 
Kalbim duracak gibi 

Yürütmediler dönüşte 
Bindirdiler tahtırevana 
Kuruldum rehavetle 
Yedirdiler, içirdiler, 
             bir güzel 
                       yıkadılar 
Başka isteğim olamazdı, 
                   zaten sormadılar 

Açıldı örtülü resim 
Kimdi göremedim 
  
  

İki avucu buluşuk 
Yanağına yapışık 
Boynu bükük 
Sanki 
      _  haydi uykuya ! 
                            gibi 

_ Gidiyorum, 
                   hoşça kalın ! dedim 

Uzandı tuttu beyaz eteğimi 
Açtı yüzümü 
Dudakları kulağıma değdi 
Fısıldadı : 
_ Tanrı bilir ne ekeceğimi ! 

Kapayarak gözümü 
Eğdim başımı 
            Anladım ! 
                         gibi 
  
  
  
  

Bir açtı mı ağzını 
Bir daha konuşturmuyor 
Hiç çekilmiyor 
                     Azrailin 
Tırpanlı 
           sohbeti.

Kaynak: Çalınmış Çağla Tadı