İstanbul

Ümit Yaşar Oğuzcan

Evin içinde bir oda, odada İstanbul
Odanın içinde bir ayna, aynada İstanbul
 
Adam sigarasını yaktı, bir İstanbul dumanı
Kadın çantasını açtı, çantada İstanbul
 
Çocuk bir olta atmıştı denize, gördüm
Çekmeğe başladı, oltada İstanbul
 
Bu ne biçim su, bu nasıl şehir
Şişede İstanbul, masada İstanbul
 
Yürüsek yürüyor, dursak duruyor, şaşırdık
Bir yanda o, bir yanda ben, ortada İstanbul
 
İnsan bir kere sevmeye görsün, anladım
Nereye gidersen git, orada İstanbul.