Karşı yoldan üç atlı, Bir kuş gibi kanatlı, Geliyor köye doğru. Cebkeni kola atmış, Sağ elini uzatmış, Üçü de göğe doğru. Bir bulut olmuş rüzgâr, Heyecandan başaklar, Tutmuş nefeslerini. Sıra dağlar inliyor, Kalbi diye dinliyor, Çelik nal seslerini. Sürün atlılar, sürün! Beni alıp götürün, Bu yerde pek yalnızım. Demeyiniz bu da kim? Öyle diyor ki, içim, Candan aşinanızım... 1926