Şahmaran

Ahmet Telli

Sedef, safir ve kör uyku, dünden  
Kalan bir aynaya vuruyor düş gibi  
Ve kâhinin her remil atışında ölüm  
Kara değil, karada havada ve suda  

Ağlayan narım da çatladı çünkü ben  
Çocuklarımı kaybediyorum dağlarda  
Dağlar ki ceylan yurdu, bir gülistan  
Olsun içindi düşerse yolu Şahmaran’ın  

Ve anılardır diye bilinen Şahmaran  
Belleğin derin kuyusundaki uykusunu  
Bir hançerle kesip çıkmalıdır günyüzüne  
Ve bırakarak derisini çöl iklimlerine  

Tozlaşan ve durmadan tozlanan keder  
Sedef, safir ve kör bir uykuya dönerken  
Çöl hep çöldür, daima çöl, gri söylence  
Ve buhurun incelttiği ölümcül bir büyü  
  
Gülen ayvamı soruyorum ağlayan kızımı  
Nerdesin bunca zaman ey Şahmaran  
Dağlar ceylan yurdudur, bir gülistan  
Düş yollara, keder öcünü almalıdır çünkü

Kaynak: Çocuksun Sen