Sizi Sevmiyorum

Ahmet Telli

Sesimden arındım ve ufku  
Bir harmani gibi giyindim  
Kahraman bir korkaktım  
Kavmimin kadim tarihinde  
Ki onlar için umutsuzluk  
Kendim için haramiydim  

Böyle bilindiydi bu hikâye  
Yarından bugüne kaldıydı  

Tersine akan bir ırmaktım  
Sözün şaşkın serinliğinde  
Kendi deltasında boğulandım  
Ve sizi sevmiyorum ey kavmim  
Yakın beni rüzgârın ıslığa  
Islığın hükme döndüğü yerde  

Derim ki ey kavmim, zulmünüz  
Payidar, yurdunuz çığlığımdı  
Ki hükmümü kendim veriyorum  
Yakın beni sesim sorulara dönmeden  
Küllerimin altında kalacak  
Mutluluk sandığınız ne varsa  

Böyle yaşandıydı bir ömür ve söz  
Giyotindi sözün belleğinde

Kaynak: Çocuksun Sen